Twórcą tej metody leczenia bólu kręgosłupa jest fizjoterapeuta Robin McKenzie z Nowej Zelandii. W 1953 roku rozpoczął on praktykę lekarską w Wellington. Kwestią, jaka wzbudziła jego szczególne zainteresowanie, było leczenie bólu odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Podjął badanie tego problemu, które kontynuował pracując później w klinikach Cyriaxa, Stoddarda, Maitlanda, Maigne’a oraz Kaltenborna. W ciągu wielu lat swojej praktyki lekarskiej przeprowadził tysiące eksperymentów klinicznych, pracując z Pacjentami zmagającymi się z dotkliwymi bólami kręgosłupa i pokrewnymi symptomami.
Już na początku swoich badań, McKenzie zauważył, że w przypadku Pacjentów z określonymi dolegliwościami ulgę w bólu przynosi im wykonywanie specyficznych ruchów, a w niektórych przypadkach nawet przyjęcie statycznych pozycji ciała.
Wielkim atutem metody McKenziego jest fakt, że pozwala ona Pacjentom samodzielnie radzić sobie z bólem. W niektórych przypadkach co prawda wskazana jest interwencja terapeuty, ale absolutnie nie dotyczy to wszystkich osób dotkniętych bólami odcinka lędźwiowego.
Podstawę metody McKenziego stanowi przekonanie o samowystarczalności, samodzielności Pacjenta. Są oczywiście przypadki, w których techniki terapeutyczne stanowią nieodłączną część leczenia i dlatego te techniki są prezentowane w pełnym zakresie w trakcie kursu. Jednak pamiętać należy o tym, że w procesie leczenia metodą McKenziego najistotniejsza jest autoterapia i samodzielna praca Pacjenta.
Liczne badania naukowe zweryfikowały pozytywnie wartość i skuteczność metody McKenziego. Jej atuty w porównaniu z innymi metodami biomechanicznymi (takimi jak np. chiropraktyka) są niezaprzeczalne.